Het zit er weer op!!!!

Lieve lezers,

Ik schrijf dit stukje weer vanuit thuis...het ging opeens heel snel...
We ontvingen woensdagavond een mail van Air France met informatie over de staking op vrijdag en de mogelijkheid om kosteloos onze vlucht te verzetten.
Dus niet lang getwijfeld...vlucht naar donderdagavond verzet want de Goede Vrijdag was toch al een vrije dag voor ons op de operatiekamers.

Tussen de werkzaamheden door op donderdag onze koffer al gepakt, exitinterview, cabine schoongemaakt, afscheidskaartjes geschreven, bankaccount gesloten enz.
Ook weer een mooi bedrag bij elkaar kunnen leggen voor Dr.Gary Parker van alle lieve gevers vanuit onze omgeving en bij hem als verrassing op zijn bureau gelegd. Hij verzorgt met dit geld onderwijs voor patiëntjes die dat zelf niet kunnen bekostigen.

En dan om 20.30 afscheid nemen op het Dock, altijd weer emotioneel....

Na een zeer vlotte reis zonder oponthoud, onze aansluitende vlucht in Parijs op vrijdagochtend vroeg, ging gewoon door.......om 9.40 uur op Schiphol. Moe en voldaan na weer 3 indrukwekkende en intensieve weken.
Weer een heerlijk weerzien met Jaap en Hayo, Ralph en Niels van Patricia en daarna snel naar huis waar Anna en Sjoerd al op mij wachtten.

Afgelopen week was er een van afwisselend, algemene chirurgie en fistelchirurgie.
De algemene chirurgie was met een Canadese kinderchirurg en een kinderchirurg in opleiding en ook nog een kinderchirurg uit Kameroen.
Allemaal kinderen met lies- en navelbreuken, best lastige en al grote breuken voor kleine kinderen. Maar een heel prettige ontspannen werksfeer met elkaar.
Op de fistelchirurgie moesten er nog een aantal vrouwen geopereerd worden voordat Dr.Charlotte zaterdag weer zou gaan vertrekken.
Dus dat was, vooral voor haar, erg hard werken en op donderdag nog 5 operaties te doen. Ze was net voor ons vertrek klaar rond 20.00 uur, alle 5 de vrouwen waren geopereerd!
Een van de patiënten was een 17 jarig meisje, dat na haar keizersnede in 2015!, urine was gaan lekken, doodgeboren kindje, en ook geen menstruaties meer.
Al met al bleek ze geen baarmoeder meer te hebben, meerdere gaten in de blaas...en nog maar zo jong...wat een ellende in een cultuur als Kameroen...
Hopelijk mogen de resultaten goed zijn en kunnen ook deze laatste vrouwen naar huis gaan zonder urinelekkage en met nieuwe hoop.

Wat hebben wij het toch goed hier in ons Nederland, wat mogen we dankbaar zijn voor alle mogelijkheden en kansen die ons hier geboden worden, ook als vrouw, onze prima gezondheidszorg en de vrede waarin we leven....

Iedereen weer heel hartelijk bedankt voor de steun op welke manier dan ook, het is nog steeds zo fijn om te merken en te voelen dat er aan je gedacht wordt, voor je gebeden wordt en ook gezorgd wordt voor de thuisblijvers dmv heerlijke maaltijden. Super!!!

Lieve groeten nu vanuit de Talmastraat...
Gera