Tweede week achter de rug
Blijf op de hoogte en volg Gera
25 Maart 2018 | Kameroen, Douala
Lieve lezers,
Vandaag weer zondag na een mooie week op de gynaecologie, noemen ze woman’s health hier, en deze week alleen maar fistelchirugie gedaan.
Er is hier nu een Keniaanse gynaecologe voor 2 weken, ze wordt geassisteerd door een fistelchirurg uit Oeganda. Daarbij werkte ik samen met een o.r.nurse, zo zeggen we dat hier, uit de VS en een or.nurse uit Malawi. Gemêleerd gezelschap maar een prima werksfeer.
De fistelpatienten hebben alle leeftijden, de oudere dames lopen soms al jaren en jaren met hun probleem en de jongere dames natuurlijk weer wat korter. Maar voor allemaal is de komst van het schip een kans op een nieuw leven.
We begonnen met een heel klein, fijn gebouwd meisje van 18 jaar, had een keizersnede achter de rug, overleden kind en constante urineverlies. Ontstaan voor de keizersnede of juist door de keizersnede doordat er niet zorgvuldig geopereerd is.
Daarna een 23 jarige vrouw die ook al een keizersnede had gehad, haar kind was ook niet levend geboren en ook een fistel van de blaas naar de vagina. Ze vroeg toen ze op de operatietafel lag of we haar menstruatiecyclus meteen konden herstellen.
Wat bleek, ze had geen baarmoeder meer, die was verwijderd tijdens de keizersnede. De vrouw was daar niet van op de hoogte.
Dus 23 jaar, geen kinderen, geen baarmoeder meer....dat is deze cultuur een drama.
Er is haar niets verteld op dat moment in de operatiekamer, de pastorale zorg op de afdeling bestaande uit Afrikaanse mensen, zou haar voorzichtig gaan informeren en ondersteunen. Hopelijk is de hersteloperatie van de fistel wel succesvol maar dat moet de tijd nog leren.
Een meisje van 17 jaar, was op haar 5e jaar onder een instortende muur terecht gekomen, bovenbeenfracturen, die geheeld waren maar ook een blaasruptuur, sindsdien constant urine verliezend. Niet naar school geweest, ook geen werk maar wel een super mooie stralende glimlach toen ze op de ok kwam...
En zo waren alle verhalen weer anders maar wel droevig omdat het hebben van een gezin, echtgenoot en kinderen zo belangrijk is in deze cultuur.
Trouwens het is hier ook gebruikelijk dat wanneer een vrouw haar man geen zoon baart, hij een tweede vrouw mag nemen. Een zoon is het aller belangrijkst!
De resultaten van de fisteloperaties zijn de laatste weken echt super goed. Er is iedere week een dressceremonie met vrouwen die droog naar huis gaan.
Super mooi!!
Gisteren met een groep een dagje op stap geweest, wanneer iemand zin heeft in een tripje, legt diegene contact met een locale dame die hier als gids fungeert op diverse dagtrips. (Op de foto’s staat ze...een stevige grote dame).
Er komt dan een intekenlijst met informatie te liggen in het café en vol is vol.
De trip ging naar Kribi, 160 km rijden vanaf Douala, een soort toeristisch stukje kust.
We kwamen in Kribi aan na een 3 uur durende rit, langs tolposten en politiecontroles. Ons paspoort met visum moest zelfs gecontroleerd.
Eerst met een kano naar een pygmeeendorp, beetje bizar om naar die mensen te gaan kijken...maar goed ....ze worden er voor betaald en verwachten ons al...erg armoedig, kinderen met super bolle buiken en oranjeblond haar wat wijst op een ernstige vorm van ondervoeding. De mannen schijnen met het verdiende geld gin en whiskey te gaan kopen en dus niet voor hun gezin te zorgen...de grond lag ook bezaaid met lege plastic drankzakjes.
Daarna terug met de kano naar een waterval in zee waar we ook van een lunch genoten, garnalen, vis, patat, gebakken banaan (plantain) en kokosmelk uit de kokosnoot.
Volgende stop was een strandje waar we heerlijk in zee hebben gezwommen en toen was het al weer tijd voor de lange rit terug naar het schip.
Mooie dag, prachtige natuur, bekende Afrikaanse taferelen langs en op de wegen, goed gezelschap dus we hebben genoten!
Maar net op tijd terug voor het avondeten en daarna meteen binnen geschoven bij de Afrikaanse modeshow hier aan boord. Bemanning en locale dagwerkers showden prachtige outfits van kleurrijke stoffen.
Vandaag, zondag, weer wasdag en kerk met de patiënten op dek 7 en wellicht nog even naar het zwembad.
Weer klaar voor een nieuwe werkweek van maar 4 dagen, Goede vrijdag wordt er niet gewerkt en kunnen wij ons vast klaar maken voor ons vertrek die avond.
Weet nog niet wat de nieuwe week weer gaat brengen wat betreft indeling op welk specialisme op de ok.....maar dat zal ik volgende week wel weer laten weten...
Fijne week voor iedereen, bedankt voor het lezen, meeleven, reacties, mailtjes enz. Super leuk dat jullie aan mij denken!
Groetjes uit Kameroen.
Vandaag weer zondag na een mooie week op de gynaecologie, noemen ze woman’s health hier, en deze week alleen maar fistelchirugie gedaan.
Er is hier nu een Keniaanse gynaecologe voor 2 weken, ze wordt geassisteerd door een fistelchirurg uit Oeganda. Daarbij werkte ik samen met een o.r.nurse, zo zeggen we dat hier, uit de VS en een or.nurse uit Malawi. Gemêleerd gezelschap maar een prima werksfeer.
De fistelpatienten hebben alle leeftijden, de oudere dames lopen soms al jaren en jaren met hun probleem en de jongere dames natuurlijk weer wat korter. Maar voor allemaal is de komst van het schip een kans op een nieuw leven.
We begonnen met een heel klein, fijn gebouwd meisje van 18 jaar, had een keizersnede achter de rug, overleden kind en constante urineverlies. Ontstaan voor de keizersnede of juist door de keizersnede doordat er niet zorgvuldig geopereerd is.
Daarna een 23 jarige vrouw die ook al een keizersnede had gehad, haar kind was ook niet levend geboren en ook een fistel van de blaas naar de vagina. Ze vroeg toen ze op de operatietafel lag of we haar menstruatiecyclus meteen konden herstellen.
Wat bleek, ze had geen baarmoeder meer, die was verwijderd tijdens de keizersnede. De vrouw was daar niet van op de hoogte.
Dus 23 jaar, geen kinderen, geen baarmoeder meer....dat is deze cultuur een drama.
Er is haar niets verteld op dat moment in de operatiekamer, de pastorale zorg op de afdeling bestaande uit Afrikaanse mensen, zou haar voorzichtig gaan informeren en ondersteunen. Hopelijk is de hersteloperatie van de fistel wel succesvol maar dat moet de tijd nog leren.
Een meisje van 17 jaar, was op haar 5e jaar onder een instortende muur terecht gekomen, bovenbeenfracturen, die geheeld waren maar ook een blaasruptuur, sindsdien constant urine verliezend. Niet naar school geweest, ook geen werk maar wel een super mooie stralende glimlach toen ze op de ok kwam...
En zo waren alle verhalen weer anders maar wel droevig omdat het hebben van een gezin, echtgenoot en kinderen zo belangrijk is in deze cultuur.
Trouwens het is hier ook gebruikelijk dat wanneer een vrouw haar man geen zoon baart, hij een tweede vrouw mag nemen. Een zoon is het aller belangrijkst!
De resultaten van de fisteloperaties zijn de laatste weken echt super goed. Er is iedere week een dressceremonie met vrouwen die droog naar huis gaan.
Super mooi!!
Gisteren met een groep een dagje op stap geweest, wanneer iemand zin heeft in een tripje, legt diegene contact met een locale dame die hier als gids fungeert op diverse dagtrips. (Op de foto’s staat ze...een stevige grote dame).
Er komt dan een intekenlijst met informatie te liggen in het café en vol is vol.
De trip ging naar Kribi, 160 km rijden vanaf Douala, een soort toeristisch stukje kust.
We kwamen in Kribi aan na een 3 uur durende rit, langs tolposten en politiecontroles. Ons paspoort met visum moest zelfs gecontroleerd.
Eerst met een kano naar een pygmeeendorp, beetje bizar om naar die mensen te gaan kijken...maar goed ....ze worden er voor betaald en verwachten ons al...erg armoedig, kinderen met super bolle buiken en oranjeblond haar wat wijst op een ernstige vorm van ondervoeding. De mannen schijnen met het verdiende geld gin en whiskey te gaan kopen en dus niet voor hun gezin te zorgen...de grond lag ook bezaaid met lege plastic drankzakjes.
Daarna terug met de kano naar een waterval in zee waar we ook van een lunch genoten, garnalen, vis, patat, gebakken banaan (plantain) en kokosmelk uit de kokosnoot.
Volgende stop was een strandje waar we heerlijk in zee hebben gezwommen en toen was het al weer tijd voor de lange rit terug naar het schip.
Mooie dag, prachtige natuur, bekende Afrikaanse taferelen langs en op de wegen, goed gezelschap dus we hebben genoten!
Maar net op tijd terug voor het avondeten en daarna meteen binnen geschoven bij de Afrikaanse modeshow hier aan boord. Bemanning en locale dagwerkers showden prachtige outfits van kleurrijke stoffen.
Vandaag, zondag, weer wasdag en kerk met de patiënten op dek 7 en wellicht nog even naar het zwembad.
Weer klaar voor een nieuwe werkweek van maar 4 dagen, Goede vrijdag wordt er niet gewerkt en kunnen wij ons vast klaar maken voor ons vertrek die avond.
Weet nog niet wat de nieuwe week weer gaat brengen wat betreft indeling op welk specialisme op de ok.....maar dat zal ik volgende week wel weer laten weten...
Fijne week voor iedereen, bedankt voor het lezen, meeleven, reacties, mailtjes enz. Super leuk dat jullie aan mij denken!
Groetjes uit Kameroen.
-
25 Maart 2018 - 14:08
Bert En Nelleka:
Hi Gera,
Blijft bijzonder wat je mag doen.
Nog een hele goeie week en geniet straks met het weerzien van thuis.
Liefs,
Bert&Nelleke -
25 Maart 2018 - 15:03
Anja:
Hoi Gera,
Wat blijft het toch bijzonder en mooi het werk wat jullie doen. Petje af hiervoor. Weer een mooie nieuwe werkweek.
Lieve groetjes Anja -
25 Maart 2018 - 16:03
Arie En Willy:
Hey Gera, leuk weer je belevenissen te lezen. Nieuwe week en nieuwe uitdagingen. Geniet van het leven aan boord en de mensen om je heen. Het aftellen is weer begonnen, werkze nog deze week en een goede terugreis, groetjes ook voor Patricia, Arie en Willy -
25 Maart 2018 - 16:12
Isa:
Hoi Gera, wat een bijzonder stukje wereld waar je heen ging reizen en wat een schrijnende verhalen voor die jonge vrouwen! Fijn dat je dit werk kunt doen! Nog een hele mooie week gewenst! Lieve groet! Isa -
25 Maart 2018 - 23:04
Wilma Van Stophout:
Wat mooi dat jullie al deze vrouwen konden helpen en wat een verdrietige verhalen..... Fijne laatste week en tot na Pasen !! -
26 Maart 2018 - 09:27
Ina:
Ha Gera, wat indrukwekkend allemaal! Je maakt mooie en verdrietige momenten mee. Het is geweldig dat Mercy Ships dit werk doet en dat jij en vele andere vrijwilligers zich hiervoor kunnen inzetten! We wensen je een goede week en een veilige reis toe! Lieve groet, Jan en Ina -
26 Maart 2018 - 09:40
Marja Sonneveld:
mooi weer te lezen hoe jullie deze jonge vrouwen weer wat hoop en levensvreugde terug mogen geven,in ook veel verdiret en zorgen!
dank voor zoveel vrijwillegers en jullie inzet en liefde
een goede week toegewenst en een gezegende terugreis
groetjes marja sonneveld -
26 Maart 2018 - 12:52
Eefje:
Hoi Gera en Patricia,
Weer goed werk verricht deze tweede week! En fijn dat jullie een mooie trip hebben gemaakt. Sowieso mooi om het land waar je bent te kunnen bekijken, maar ook fijn om er even uit te zijn en te kunnen ontspannen.
Succes deze laatste week alweer! veel liefs voor beide xxx -
28 Maart 2018 - 11:41
Marjon:
Ha Gera,
We zijn blij met jouw berichten. Heel fijn om te lezen wat jullie aan boord mogen en kunnen doen.
In gedachten bij jullie. Goede terugreis voor jou en Patricia.
Groetjes Kees en Marjon
-
29 Maart 2018 - 16:30
Rit:
Hey Patricia en Gera,
Wat leuk te lezen, jullie doen alweer prachtig werk. De tocht naar Kribbi en het bezoek aan aan het Pygmee dorp heb ik ook gedaan, schrijnende toestanden toch, en een erg lange rit. Best wel mooie natuur. Jullie missiewerk zit er bijna op. Ze gaan jullie zeker missen daar in de operatiezalen.
Geniet nog van de laatste uurtjes, een behouden reis gewenst en voor thuis, een gezegend Paasfeest. Dikke kus aan alletwee Rit
-
31 Maart 2018 - 07:54
Coby:
Lieve Gera en Patricia, wat zijn jullie kanjers. Met al dat lief en leed. Gelukkig gebeuren er nog wonderen voor hen die geholpen kunnen worden.Het uitje was wel gaaf.Wat een drukte op straat. Goede paasdagen en nog een fijne werkweek. Daarna welkom thuis.lieve groeten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
