Aftellen gaat beginnen...

Lieve lezers,

De laatste zondag is weer aangebroken en we staan voor onze laatste werkweek aan boord.
Afgelopen week heb ik weer van alles gedaan, op de max facs en op de gynaecologie en op de gang, mijn favoriete job ;)

Op de max facs zijn het weer allemaal tumoren en bulten aan het gezicht/hals waardoor de patiënten na afloop van de operatie weer erg gelukkig zijn met hun nieuwe uiterlijk.

Op de gynaecologie worden voornamelijk vrouwen met fistels (waardoor ze urine lekken) geopereerd en ook grote baarmoeders die veel problemen veroorzaken worden verwijderd. Dit is echter voor de vrouwen een moeilijke stap omdat ze graag meer kinderen willen krijgen en zeker als ze er nog geen of maar een hebben...
De fistels ontstaan na zware bevallingen, seksueel misbruik en soms ook door fouten gemaakt bij keizersnedes.
Het blijkt dat vrouwen hier in Benin in het ziekenhuis voor een keizersnede gratis geholpen worden. Maar niet voor iedereen is het makkelijk om snel bij een ziekenhuis te komen en zeker niet als je al een paar dagen aan het bevallen bent.
De omstandigheden in de ziekenhuizen zijn ook verre van te vergelijken met onze ziekenhuizen dus de kwaliteit van zorg ligt op een heel ander niveau.
De kans op genezing voor de fistelvrouwen, om hen zo maar even te noemen, is zo fantastisch en levensveranderend. Ze hebben hun probleem vaak al jaren...

Ook draait er een oogheelkunde kamer waar deze week kleine kinderen onder narcose aan hun staar geopereerd worden. Beide oogjes krijgen een nieuwe lens.
Wat een vreugde, ook voor de moeders die dan na afloop bij hun kinderen zitten op de uitslaapkamer, ze zeggen dan ook: alle dank aan God!

Gisteren zijn we een dagje naar het strand geweest bij een soort Afrikaanse 'beachclub'. Er was een zwembad en ook een baai in zee waarin we heerlijk hebben kunnen zwemmen. Het is heel warm en de zon brandt erg scherp dus kwestie van in de schaduw blijven of onder water...

Vandaag weer oncall en er is een kleine ingreep gedaan bij een kind, een lumbaalpunctie, om te kijken of de druk in de hersenen wel goed is. Dit kind heeft een grote ingreep aan het hoofd gehad, een uitpuilend hersenvlies wat hersteld is...

Ook de kerkdienst op de afdeling bijgewoond, erg uitbundig en ook aangrijpend als patiënten hun getuigenis geven. Een patiënt, genaamd Julien, vertelde dat hij sinds 1980 al leeft met een groeiende tumor aan zijn kaak en in zijn mond. Hij toonde zijn foto van voor de operatie.
Hij heeft jaren geprobeerd om er vanaf te komen in ziekenhuizen, dokters enz en dat heeft hem veel geld gekost, gespaard, geleend, grond verkocht. Niets mocht baten....Uiteindelijk bij Mercy Ships terecht gekomen en hij durfde niet te zeggen dat de tumor al zo lang bestond uit angst dat hij weg gestuurd zou worden...hij zei dat hij er 4 jaar last van had maar dat geloofden de screeningsmensen niet...en natuurlijk welkom aan boord voor een operatie
Nu is de tumor verwijderd en wij hebben hem op de ok gehad voor de tweede sessie, bot uit de heup rondom de plaat in zijn onderkaak. Hij bleef praten over het wonder in zijn leven en Gods rol daar in en zijn dankbaarheid daar voor...!!!

We gaan onze laatste werkdagen met goede moed weer in...

Bedankt weer voor jullie belangstelling en meeleven.
Allemaal een goede week toegewenst.
Tot de volgende keer maar weer...

Liefs
Gera