Weer thuis!

Weer thuis!

Zaterdag weer thuis gekomen na een voorspoedige reis.
Vermoeid maar blij dat we het weer hebben kunnen en mogen doen, 3 weken een klein steentje bij hebben kunnen dragen aan het indrukwekkende werk van Mercy Ships.
Afgelopen week hebben we samen weer op de oogheelkunde gewerkt omdat er ook een locale nurse uit het plaatselijke Donkaziekenhuis opgeleid ging worden. Dit opleiden is voor de teamleider oogheelkunde zeer intensief en vandaar 2 ‘ervaren nurses’ erbij waar ze dan geen omkijken naar heeft gehad.
We werken op de oogheelkunde met 2 operatietafels waarboven de microscoop heen en weer wordt gezet. Terwijl de ene patiënt geopereerd wordt, wacht de andere patiënt met een locale verdoving op zijn/haar beurt.
De vrouwelijke oogarts kwam uit Kameroen, vorig jaar opgeleid op het schip en nu terug om haar vaardigheden ten dienste te stellen van andere Afrikanen. Het afgelopen jaar heeft ze in haar land weinig kunnen opereren omdat er geen middelen voor handen waren. Ondanks dat was ze erg handig en heeft ze weer veel mensen kunnen helpen.

Afgelopen vrijdag hebben we nog een dag bij dr.Mark Shrime gestaan, hij is een zeer kundige Amerikaans KNO arts maar doet ook veel hoofd/halschirugie. We kennen hem al vanuit Liberia 2008.
We hebben vrijdag 2 grote schildkliertumoren helpen verwijderen, super fijn om met zo’n handige snelle operateur samen te werken.
Hij blijft 4 weken dus weer veel blije en dankbare patiënten.

Donderdagavond na de communitymeeting waren we bij dr. Gary Parker op de thee uitgenodigd. Heerlijk om even met zo’n bijzonder mens te kunnen praten over herinneringen van de afgelopen jaren en ook de mogelijke toekomst met het nieuwe schip dat momenteel gebouw wordt in China en wellicht 2020-2021 in de vaart komt, ook over de beleving op het schip.
Hij heeft ook verteld over de kinderen (zijn patiëntjes) voor wie hij onderwijs betaald, oa van het geld wat wij hem kunnen geven namens lieve gevers in onze omgeving. Dit keer hebben we hem zelfs 1000 dollar kunnen schenken.

Ook aan 2 verpleegkundigen van de palliatieve zorg, die samen met een chauffeur dagelijks het land in trekken om ongeneeslijke patiënten bij te kunnen staan in hun proces van ziek zijn en overlijden, geld kunnen geven voor extra zorg, mogelijk behandeling (die op het schip niet gedaan kan worden bv chemo) in een lokaal ziekenhuis voor een 10 jarig meisje.

Het zijn weer 3 zeer bijzondere weken geweest:
Indrukwekkend hoe mensen zonder hoop vanwege hun lichamelijke gebreken, door genezing, weer nieuwe moed en hoop krijgen en volwaardig terug kunnen keren in hun maatschappij.
Indrukwekkend ook hoe vrijwilligers aan boord jaren van hun leven geven om voor Mercy Ships te werken en alles, thuis/ familie achterlaten en in dienst van God gaan staan en Zijn handen en voeten willen worden in landen waar zoveel armoede en gebrek aan gezondheidszorg is.
Indrukwekkend om wat het met jezelf doet om getuige te zijn van zoveel nood, zoveel liefde, zoveel dienstbaarheid....bemoedigend maar ook confronterend....

Dank aan iedereen die weer tot steun is geweest, op welke manier dan ook, lezend, reagerend, kokend, biddend, schenkend, het maakte het weer dubbel bijzonder voor mij!!

Hartelijke groeten weer uit Naaldwijk.
Gera